به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ نشست تحلیلی "چالشهای جنبش دانشجویی در ۴۰ سال گذشته" با حضور دبیران اسبق اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان و در دفتر مرکزی این اتحادیه برگزار شد که مشروح این نشست را در ادامه مشاهده میکنید:
*هویت آرمانخواهی جریان دانشجویی تغییر کرده است
حسین زینلیان دبیرکل اسبق اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان برگزار شد، گفت: در بحث نقد دانشجویی یک نکته وجود دارد که دوره های قبلی یا دهه قبلی جنبش عملکرد بهتری داشته است؛ اما در واقعیت این گونه نیست.
وی ادامه داد: نقد دانشجویی زمانی به صورت کامل و منصفانه است که نسبت به جامعه و مقتضیات همان دهه بررسی شود. به عنوان مثال شکاف جامعه، جوانان و تغییر نسلها باید لحاظ شود.
این ادوار اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان گفت: رسانههای اجتماعی بر کنشگری دانشجویان تاثیرگذاشته اند؛ بهطوریکه جنش دانشجویی کنون با کمک ابزارهای ارتباط جمعی از وضعیت پیرامون خود اطلاع بیشتری دارند و نسبت به مسائل کشور حساس تر و دقیق تر شده اند.
زینلیان بیان کرد: نگاههای متفاوتی به دانشجویان، دولت و مردم وجود دارد به عنوان مثال جریانی، جنبش دانشجویی را در دایره ی بیرون از قدرت تصور می کند، و تنها نقد انجام میدهد. گروهی دیگر کاری به قدرت ندارند و فقط طرف بحث شان مردم شده اند. گروه سومی هستند که معتقدند دانشجویان حتما باید به راس قدرت برسند. اما به نظر می رسد نظر دقیق تر و نگاه درست تری نیز وجود دارد که معتقد است جریان دانشجویی نقاد و مطالبهگر باید هر زمانی که مردم نیاز داشتند، در کنار مسئولان یا کنار مردم در عین حفظ موضع ناظر خود به رفع مشکلات کشور هم کمک کند.
این ادوار جنبش دانشحویی گفت: چه کسی گفته جریان دانشجویی باید به عنوان واسطه بین قشر مردم یا کارگر و دولت قرار بگیرند و مردم و اصناف را نمایندگی کنند؛ این بزرگترین خیانت به جریانهای صنفی در کشور است که دولت هم می خواهد فعال نباشند و دقیقا طرف حسابش یک مشت دانشجویی باشند که درد واقعی آن قشر را نمی فهمند، در نتیجه در مواقع حساس و بروز مشکلات صدای این اقشار را سانسور کند.
زینلیان گفت: در حال حاضر بعضی از جریان های جنبش دانشجویی شاخهای از جنبش کارگری یا معلمان یا بعضی دیگر شاخه ی دانشجویی احزاب سیاسی شده و رسالت اصلی خود یعنی نمایندگی جریان دانشگاه و مشکلات علمی و صنفی دانشجویی را رها کرده اند و دیگر برایشان حتی مهم نیست که در خانه ی خودشان یعنی دانشگاه چه وضعیتی بر دانشجو می گذرد و این بزرگترین آفت کنونی جنبش دانشجویی است.
*جنبش دانشجویی باید به دانشگاه بازگردد
مجدالدین معلمی دبیر کل اسبق اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان هم در این نشست تحلیلی خبری اظهار داشت: در این که دانشجو باید آگاه دغدغهمند و نسبت به مسائل پیرامون خود حساس باشد، شکی نیست، ولی امروز یک باور غلط در میان جنبش دانشجویی ایجاد شده که احساس میکند ضعیف شدهاست و دچار یک ناکارآمدی ذهنی شدهاند که بیشتر از اینکه این مسئله واقعی باشد تلقینی است. که برخی هم این مسئله را گردن مدیریت های دانشگاهی می اندازند.
معلمی خاطرنشان کرد: ما در یک دوره در دهه ۸۰ میبینیم به تشکلهای کوچکی مجوز داده شد که این مسئله موجب شد مرجعیت اتحادیه های بزرگ دانشجویی از بین برود.
وی گفت: دانشجوی امروز همان دانشجوی قبلی است، دسترسی این دانشجو به اطلاعات بیشتر شده است اما در قالب تشکل های کوچک دانشگاهی صدایشان شنیده نمی شود.
دبیرکل اسبق اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان در ادامه اظهار داشت: دومین مشکل در فضای دانشگاهی عدم درک ابزار زمان است. به اعتقاد بنده دانشجوی امروز پر شورتر، فهیمتر و قویتر از دانشجوی دهه های گذشته است و اگر میتواند تاثیر گذارتر باشد به شرط اینکه درک درستی از ابزار زمان وجود داشته باشد.
معلمی تصریح کرد: اگر تشکلهای دانشجویی بتوانند متناسب با ابزار زمان حرکت کنند صدایشان بیشتر شنیده خواهد شد.
معلمی در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد: بنده قائل به رکود جنبش دانشجویی نیستم، البته جنبش دانشجویی دچار آسیب است و اگر آن را رفع کند نمی توانیم آیندهای برایش قائل باشیم.
وی افزود: جنبش دانشجویی زنده است و کار اصلی را انجام می دهد کار اصلی جنبش دانشجویی فقط فریادزدن نیست، یکی از وظایف جنبش دانشجویی ساختن نسل آینده است و این کار هم دارد انجام می شود.
معلمی ادامه داد: اگر جنبش دانشجویی ابزار زمان خودش را نشناسد و دانشگاه خودش را تسخیر و فتح نکند از بدنه دانشجویی دور می شود و آینده درخشانی را نمیتوان برایش قائل بود. جنبش دانشجویی باید به دانشگاه بازگردد و برای جذب دانشجو تلاش کند.